Lienden, 28 december 2010
Blozend sluit ik 2010 af…
Als ik het jaar 2010 voor mijzelf in één woord zou moeten samenvatten dan zou ik zeggen: wonderbaarlijkmooischitterendemotioneelrespectvolhoogtepuntnahoogtepunt! Nee, inderdaad, je leest het goed: dit jaar is voor mij dus duidelijk niet te vangen in een enkel woord…
Kreeg ik in 2009 al een aantal prachtige waarderingsmomenten voor mijn kiezen (o.a. de Ridderorde), 2010 overtrof dat jaar ‘by far’. Het begon al in België waar drie maanden lang mijn muziek door bijna alle gitaarstudenten in talrijke steden werd geoefend en gespeeld, en waar ik workshops en masterclasses aan vele zeer getalenteerde jonge gitaristen heb mogen geven, met als slotstuk een schitterende avond in de Singel in Antwerpen. op die bevlogen avond speelde voor de pauze de Belgische topgitarist Jan Depreter – tevens organisator van deze Belgische hommage – prachtige interpretaties van mijn composities, en ikzelf trad na de pauze op voor een meer dan enthousiaste zaal. Als toegift speelde ik samen met de meest getalenteerde gitaristen het nummer Eclips om daarna met een gitaarorkest van wel 40 gitaristen – in een arrangement van Jan Depreter – het hoofdthema uit mijn compositie Vensters te spelen. Fabelachtig mooi!
De Sacksioni Methode
In dit jaar blijkt mijn gitaarmethode zo’n grote aftrek te vinden onder beginnende en gevorderde gitaristen, dat het anderhalf jaar na uitkomst de best verkochte complete gitaarmethode aller tijden in Nederland en België blijkt te zijn geworden! Dat is al een waardering op zich maar wat me daarbij ook diep heeft geraakt is de waardering die spreekt uit de mails en brieven die ik mocht ontvangen van de individuele mensen die er al een tijd uit studeren, de leraren met een eigen praktijk en ook de muziekscholen die het als standaardwerk hebben geadopteerd voor hun leerlingen. En dan te bedenken dat ik deze methode eerst niet wilde uitbrengen omdat het een Godsvermogen kostte om het te laten drukken… Overgehaald door mijn vriendin Nancy heb ik het toen toch maar gedaan, met dit resultaat als gevolg!
Ingegeven door dit succes heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben nu bezig met het schrijven van de Sacksioni junior Methode. Anders dan het gitaaronderwijs voor jonge kinderen tot nu toe te bieden heeft, geloof ik er namelijk in dat het voor kinderen tussen 6 en 11 jaar mogelijk moet zijn om stukken te leren spelen waar je al de ‘begeleiding en de melodie’ tegelijkertijd kunt horen. En om het zo aantrekkelijk mogelijk te maken heb ik er voor gekozen om daarvoor de liedjes te gebruiken die ze op die leeftijd op school leren. Van Berend Botje tot Drie maal drie is negen en – voor de feestdagen – van Lang zal ze leven tot aan Jingle Bells. Heerlijke uitdaging voor mij om aan te werken. Ik verwacht deze methode aan het eind van de zomer van 2011 uit te kunnen brengen.
Stoute schoenen
En over stoute schoenen gesproken: Vanaf augustus dit jaar ben ik ambassadeur geworden van de stichting Stoute Schoenen die zich heeft gespecialiseerd in het aanbieden van zorg op maat voor autistische kinderen en kinderen met een aan autisme verwante stoornis. Deze stichting is gevestigd op een prachtig bosrijk terrein in Berg en Bosch (vlakbij Bilthoven.) Ik ben daar te gast geweest en heb besloten me zo veel mogelijk voor deze stichting, zowel intern als in de openbaarheid, in te zetten omdat ze een zeer specifieke methodiek toepassen die het voor de meeste autisten mogelijk maakt weer geheel in de maatschappij te kunnen functioneren. Een streven dat de aandacht meer dan verdient.
Hommage Carré
Ja, en dan natuurlijk de hommage voor mij in het Koninklijk Theater Carré! Voor een ieder die daarbij is geweest – en dat waren er nogal wat! – moet het duidelijk zijn geweest dat ik deze avond als één van de hoogtepunten in mijn leven heb ervaren. Wie maakt het mee dat er 1400 mensen op zijn verjaardagspartijtje komen, in het mooiste theater van Nederland, waar ook nog zo’n beetje de beste artiesten die Nederland en België rijk zijn, hun persoonlijke waardering komen uitspreken in woorden, klanken en in zang… Een overweldigende avond die ik mijn leven lang zal koesteren. Deze avond is ook een compliment aan Enny Snoeren van ArtMotion, die de volledige organisatie op zich nam. Ik ben blij dat TV Gelderland de mogelijkheid heeft geschapen om het geheel met verschillende camera’s op te nemen en er een 35 minuten documentaire van heeft gemaakt. (Is 22 december uitgezonden.) Een document waar ik trots op ben en waarover ik ook vele mooie berichten van kijkers heb mogen ontvangen.
Beste Akoestische Gitarist van de Benelux
Ja, en alsof dat allemaal nog niet genoeg is hebben de lezers van het in Nederland en België verschijnende gitaarmagazine GITARIST, mij met overweldigende meerderheid uitgeroepen tot ‘De Beste Akoestische Gitarist van de Benelux 2010’. Afgezien van het feit dat ik niet geloof in ‘beste dit of beste dat’, – al was het maar omdat er zoveel varianten en mogelijkheden bestaan om de akoestische gitaar te bespelen – voel ik wel dat ook hiermee door het publiek een grote waardering uitgesproken wordt voor de manier waarop ik bezig ben binnen de muziekwereld.
En dan zou je nog bijna vergeten dat ondertussen de Adrenaline tournee gewoon is doorgegaan, en ook in het nieuwe jaar tot en met mei zal doorlopen. Het lijkt zo langzamerhand wel op één grote succes story, want ook de cd Adrenaline is ‘stiekem’ tot mijn best verkochte cd gaan behoren, sinds ik 10 jaar geleden het Cutaway label oprichtte. Ik begin me bijna te schamen voor al dit moois…
While my guitar gently weeps
Voor mijn optredens in het volgend seizoen – september 2011 t/m mei 2012 – ben ik nu al met de voorbereidingen bezig. Ik ga in dat programma gedeeltelijk een Ode aan George Harrison brengen, die dan precies 10 jaar dood is. Het programma gaat heten ‘While my guitar gently weeps‘. Buiten een aantal bewerkingen van George Harrison nummers zal ik het programma ook plaatsen in het muzikale tijdsbeeld waarin The Beatles opkwamen. Dat ga ik doen door ook (natuurlijk) Lennon & McCartney nummers te spelen maar zeker ook bewerkingen van artiesten die ik in die tijd net zo hoog waardeerde of een band mee had. En dat is ruim! Je kunt daarom nummers verwachten van Mungo Jerry tot The Lovin’ Spoonfull tot… Frank Sinatra! Ook ben ik bezig weer een aantal nieuwe stukken zelf te schrijven, dus dat programma lijkt zeer gevarieerd te worden!
Ik wil heel graag iedereen bedanken die aan dit voor mij zo schitterende jaar heeft bijgedragen en zijn/haar waardering op verschillende manieren heeft doen blijken.
Rest mij jullie, en iedereen die dit leest, een wonderlijkmooigezondgeestrijkmuzikaal 2011 toe te wensen!
Harry Sacksioni