door: Ton Donker
Harry begon in 1961 op elfjarige leeftijd met gitaarspelen. Met twee jaar lang gitaarlessen van de heer H. Wiegmans werd de basis gelegd voor een lange carrière. Harry’s artiestenbestaan begint in 1970 bij het Cabaret Sieto Hoving, Tingel/Tangel, waar hij het programma Burgers Op De Bres op gitaar begeleidde. Hiervoor was Harry aktief als studiogitarist (o.a. voor Sandra & Andres, Golden Earing). In die periode heeft hij een aantal composities geschreven die meededen aan Nationale Songfestival van 1970 (o.a. Voorbij Is De Winter van Sandra Reemer).
Tot eind jaren ’70 werkte Harry met Herman van Veen. Eerst begeleidend, later ook componerend. Een eigen eerste album verscheen in 1975: Harry Sacksioni – gitaar. Al snel volgt een solotournee door Nederland (1977) en werkt hij in die jaren mee aan nationale toneelstukken en televisieseries. Begin jaren ’80 vindt een verandering en verdieping van Harry’s muziekstijl plaats door de samenwerking met een breed scala van nationale muzikanten. Deze ontwikkeling resulteert uiteindelijk in een Edison voor zijn album Who’s pulling the Strings in 1994.
Harry is momenteel in de muziekbranche op vele fronten aktief. Zo heeft hij een eigen produktiemaatschappy (Katowee Holland) en geeft hij een tijdschrift uit: Pulling the Strings. Maar vooral kennen we hem als een begenadigd gitarist die fantastische muziek heeft geschreven voor zeer veel uiteenlopende doelen.
Half oktober verscheen de live cd HELDEN waarvoor de opnamen het afgelopen seizoen tijdens zijn gelijknamige tournee, plaatsvonden. Het is de eerste release voor zijn dit jaar opgerichte CUTAWAY label. Een label dat hij in het leven heeft geroepen om uit te laten groeien tot een heus gitaarlabel! Sacksioni heeft besloten om deze HELDEN cd niet in de winkels te verkopen maar deze uitsluitend aan te bieden via zijn website.
Sacksioni Martin
Model: Martin D28 (cutaway)
Hout top: Adirondack en Vanetion
Hout achterkant: Solid Indian Rosewood
Zijkanten: afgebiesd met White Rosewood
geluidsfragment: Jessa (gespeeld op de Takamine)
uit: CD HELDEN
Heb je je gitaar laten bouwen of is het een standaardconfiguratie?
Hoewel ik op het podium het meest mijn semi-akoestische Takamine EN 30C bespeel (met een bredere hals) is mijn absoluut favoriete gitaar de door mij, in samenwerking met Bergmann Instrumenten in Arnhem, bedachte Sacksioni Martin. De Amerikaanse Martin fabrieken zijn bij mijn weten voor het eerst overstag gegaan om een cutaway model af te leveren. De hele range van hoog tot laag is verschrikkelijk goed in balans, waardoor de expressiemogelijkheden optimaal zijn. Wil je uiterst subtiel te werk gaan of wil je ‘beesten’: ’t kan zonder dat de ‘kleur’ van je geluid inboet. De Takamine EN 30C bespeel ik live graag omdat ik er, via mijn processor een heel breed geluid uit krijg. En, omdat ik veelal in grote zalen speel, kan ik deze behoorlijk hard uitsturen, zonder dat het onaangenaam wordt. Omdat mijn nieuwe CD HELDEN een live CD is komt deze Takamine er veel op voor. (De CD komt overigens op 16 oktober 2001 uit en zal alleen via mijn website te bestellen zijn).
Sinds de aanschaf nog iets aan veranderd?
Nee, alleen heel veel op gespeeld waardoor hij nog ‘levendiger’ is geworden.
‘Klus’ je veel aan je gitaar?
Heel af en toe zet ik als het nodig is wel eens een nieuw been in de brug of vijl ik de oude wat gunstiger. Voor de zwaardere zaken heb ik zo mijn adresjes.
Krassen op je gitaar; geven je gitaar karakter of ben je juist voorzichtig?
Ik ben het tegenovergesteld van voorzichtig. Al mijn gitaren hebben krassen, butsen en meer ellende. Ik zie een gitaar echt als een gebruiksvoorwerp, in die zin, dat ie een onderdeel van jouw manier van leven moet zijn. Als je hem altijd behandelt als een porcelijnen vaas groei je nooit naar elkaar toe….
Het schoonmaken van je gitaar; heb je een speciaal middeltje?
Nog nooit gedaan.
Wanneer je je gitaar oppakt, speel je dan 9 van de 10 keer dezelfde riff of accoord?
Nee, is zeer afhankelijk van wat ik op dat moment aan het componeren of arrangeren ben. Op het ogenblik speel ik op zo’n moment vaak de eerste maten van Stevie Wonder’s swingende nummer I WISH, dat ik ook live speel.
Beschrijf het geluid van je gitaar.
De Sacksioni Martin heeft een prachtig ‘belletjes’ hoog en een diep krachtig laag. Het totaal heeft, ik kan het niet anders omschrijven, een akoestische zindering bij het aanslaan.
Wat maakt het geluid van je gitaar; (meest doorslaggevende factor(en)?
Voor een akoestische gitaar, dus dat geldt zeker ook voor mijn Martin is de gekozen houtsoort van het grootste belang. Dat deel je samen met jouw specifieke manier van bespelen. In mijn geval zijn het de nagels van m’n rechterhand plus de krachtverdeling in de vingers van die hand, die de toon bepalen. Ook het wel- en niet vibrato gebruik van m’n linkerhand (en de manier waarop) is bepalend.
Heb je weleens met je gitaar geslapen?
Toen ik 11 jaar was en een gitaar voor mijn verjaardag kreeg heb ik de eerste dagen alleen maar met mijn neus in het klankgat liggen ruiken. Verliefd was ik tot over m’n oren op deze gitaar. De lucht van hout en lijm zorgde ervoor dat ik de eerste tien dagen’s avonds naast mijn gitaar, gelukzalig in slaap viel….. (ongelogen!)
Ooit wil ik graag nog een…
…combinatie optreden met Ry Cooder en Eric Clapton.