Door: Ilze Rike
In zijn nieuwe theatershow, donderdag te zien in de Agnietenhof in Tiel, speelt gitarist Harry Sacksioni muziek van mensen die hij bewondert, zoals The Beatles, Jacques Brel en Roberta Flack. "Het zijn mensen voor wie ik respect heb."
Er bestaat iets als een Sacksioni-stijl. "Wat dat precies is, laat zich lastig omschrijven", vertelt Harry Sacksioni: "Kijk maar in CD-zaken. Soms heb ik een eigen vakje. Maar anders staan mijn platen bij folk, bij pop. Ik heb ze zelfs wel eens bij de jazz zien staan. Technisch is mijn spel gebaseerd op het tegelijkertijd spelen van melodie, akkoorden en baslijnen. Drie partijen tegelijk." Sakcksioni heeft er nooit moeite mee zijn eigen composities te spelen. Noem een titel en hij speelt de muziek die erbij hoort. "Toen ik een paar jaar geleden het programma Harry Sacksioni Dertig Jaar samenstelde, kostte het me geen enkele moeite. t Maakte niet uit hoe oud het stuk was. Ik kon het allemaal nog zo spelen. Dat komt omdat ik zonder gitaar componeer. Ik schrijf gewoon in mijn hoofd. En omdat ik het nooit opschrijf, onthoud ik het ook." Zijn nieuwe programma Helden vergde echter de nodige voorbereiding, meer dan anders in elk geval. Want daarin speelt Sacksioni, zoals de titel aangeeft, stukken van Helden: "Het programma gaat eigenlijk meer over mensen die ik respecteer. Maar om een theatersprogramma nou Respect te noemen, leek me een beetje raar." Sacksioni geeft eerlijk toe dat hij eigenlijk helemaal geen helden heeft. "Toen ik een jaar of vijftien was, had ik ze wel. Elvis Presley, Bill Haley, Cliff Richard." Het nieuwe theaterprogramma omvat ook eigen composities, voor ‘helden’ als Cassius Clay, de Kuifje-detectives Jansen & Jansens en zijn zoontje Lenno. Toch ligt in Helden het accent vooral op composities van mensen die Sacksioni bewondert, onder wie Jacques Brel, Joni Mitchell, The Beatles, Stevie Wonder en Cyndi Lauper. "Een heel andere manier van werken om andermans muziek naar de typische Sacksioni-stijl toe te trekken. Tijdens de eerste vijf optredens vloog ik er een paar maal flink uit." Opmerkelijk is dat gitaarhelden ontbreken. Wel speelt Sacksioni een serie intro’s, waaronder Hey Joe, Satisfaction en Day Tripper. Zijn eerste officiële baantje als gitarist kreeg hij op zijn zeventiende, als begeleider in het cabaret van Sieto Hoving. "Nu moest ik ineens zangers en zangeressen begeleiden. Allerlei vocalisten gingen in dat programma op en af. Maar in een flink stel recensies stond ‘let op die man met de gitaar.’ En dat was Herman van Veen opgevallen. Hij benaderde me en vervolgens heb ik tien jaar bij Herman gespeeld."Daar heeft hij zijn solostukken voor het eerst gedaan voor publiek. "Met de vuurdoop in Carré. Ik kreeg een enorme response op mijn muziek. Op basis daarvan ben ik een plaat gaan maken. Het bekende verhaal. Laten we er duizend persen, die moeten we kunnen verkopen. Binnen een week waren er 80.000 verkocht en na een half jaar 140 duizend." Sacksioni heeft inmiddels zo’n achttien platen gemaakt. En de gitarist is van plan nog jaren door te gaan. Op dit moment is hij bezig de laatste hand te leggen aan een boek over de Sacksioni-stijl. Een gitaarmethode. "Er is heel lang om gezeurd, maar ik wilde nooit. Nu ben ik gezwicht. Het zou toch raar zijn als je op gitaar zo’n eigen idioom hebt ontwikkeld en je geeft dat niet door. Het worden waarschijnlijk drie lesboeken met video of CD-rom. Ik denk dat het eind dit jaar in de winkel ligt."
Het theaterconcert Helden is morgen vanaf 20.00 uur in schouwburg Agnietenhof Tiel te zien.
Bron: Brabants Dagblad 07 maart 2001