"Ik hoop met mijn muziek vooral begrip voor chronisch zieke jongeren te kweken…"
door: Carry Holzenspies
Hijschreef de soundtrack voor de nieuwe MLDS-Socuterafilm en ook voor onzetv-campagnespot: Harry Sacksioni, gitaaridool en al enkele decennia eenbegrip in de Nederlandse muziekscene. Momenteel doet hij een theatertoer,in het teken van zijn nieuwe cd "Helden". Tussen de bedrijvendoor nam hij even de tijd om met MLDS Report te praten over zijn eigen idolenen over zijn motivatie om voor de MLDS te componeren.
‘Ik kreeg mijn eerste gitaar op mijn elfde en vanaf dat moment wilde ikalleen nog maar muziek maken. Jarenlang was ik de vaste begeleider en componistvan Herman van Veen. Voor hem maakte ik ook de muziek voor de Alfred JodokusKwak-films. Daarnaast speelde ik op cd’s van mensen als Frank Boeyen, LiesbethList, Ramses Shaffy.
Geweldig, maar er komt een moment datje je vleugels uit wilt slaan, op eigenbenen wil gaan staan. Vandaar dat ik een select groepje muzikanten rondme heb verzameld, met wie ik mijn eigen dingen ben gaan doen.’
Sacksioni’s muziek is uniek, zijn manier van spelen is heel bijzonder. Wanthij is in staat om de melodie, de begeleiding en de baspartij in éénkeer uit zijn gitaar te toveren. Zijn sound spreekt zo veel mensen aan,dat zijn optredens altijd volle zalen trekken. En dat inmiddels al weerjarenlang. Hij telt tienduizenden fans, in binnen- en buitenland: ‘Wan septembertot juni ben ik op tournee. Buiten Nederland treed ik ook op in België,Duitsland, Italië, Oostenrijk, op Curaçao en Aruba. Ik heb erkeihard aan gewerkt om mijn eigen stijl te creëren en ik geniet ertelkens weer van dat mensen dit waarderen. Sommige fans komen wel tien keerper jaar naar een concert, dat is toch te gek? Sinds enige tijd treed ikook solo op, met een mix van eigen composities en muziek van anderen:’
Die ‘anderen’ zijn o.a. Stevie Wonder, Paul McCartney en Yes-gitarist SteveHowe, Sacksioni’s persoonlijke ‘helden’. Ook schreef Harry Sacksioni, zelfooit een Amsterdams ‘straatschoffie’ en bijna profvoetballer bij Ajax, odesaan de straatjongetjes van Amsterdam, de volgens hem beste bokser allertijden, Muhammed Ali en zijn twee super-Helden, dochter Jessa en . tweejarigzoontje Lenno. Het materiaal van zijn solo-optredens is bijeengebracht opde cd ‘Helden live’.
Mijn drummer heeft Crohn
Over de vraag of hij muziek wilde maken bij de MLDS-film, heeft Sacksionigeen moment getwijfeld: "Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid,dat ik alleen maar werk hoef te doen dat ik leuk of anderszins de moeitewaard vind. Dus word ik ergens voor gevraagd, dan ga ik eerst kijken ofik zo’n project wel zie zitten. Het was gauw bekeken, want na het zien vanhet MLDS-filmpje overjongeren met de ziekte van Crohn, was ik meteen verkocht.Prachtige beelden met een pakkende boodschap, het filmpje straalt ook eenenorme maatschappelijke betrokkenheid uit.
Aan zo’n project, waar ontelbare buikpatiënten echt iets aan hebben,werk ik graag mee. Bovendien lijdt de drummer in mijn band ook aan de ziektevan Crohn. Ik maak dus echt van nabij mee, hoe het is om met die ziektete leven. Hij heeft die ziekte al zeker tien jaar en kan er nu goed meeomgaan. Toch moest hij meerdere keren tournees onderbreken, omdat hij acuutin het ziekenhuis werd opgenomen.
Voor mij dus nog een extra reden om mee te doen, het onderwerp raakt me.Overigens zorgt mijn drummer goed voor zichzelf. Hij leeft zo regelmatigmogelijk en slaapt altijd even na de soundcheck, die meestal tussen 16.30en 17.00 uur plaatsvindt. Ook gaat hij steevast vroeg naar huis na de optredens,waar de rest van de band nog lang blijft hangen en napraten. Iedereen begrijpthet en accepteert zijn gedrag. Redenen te over dus om die filmmuziek voorde MLDS te maken. Het is voor mij als muzikant sowieso een uitdaging ommuziek op beeld te maken.
Normaal gesproken maak ik muziek; die hoor je direct en daar denk je jeeigen beelden bij. Bij filmmuziek is het juist andersom:je hebt eerst debeelden en daar moet muziek bij komen die de sfeer goed ondersteunt en debeelden versterkt. Je moet goed kunnen aanvoelen waar spanning ligt, waarteleurstellingen, waar vreugde, enzovoorts. Die gevoelens moetje zo onopvallendmogelijk vergroten, verdiepen. Als je filmmuziek schrijft kun je je fantasieniet de vrije loop laten; je moet bij de les blijven. Je moet de balanszoeken tussen wat het beeld al geeft en wat jij nog kunt benadrukken. Heelbijzonder om te doen en ik heb dan ook met veel plezier aan dit projectmeegewerkt. De boodschap komt geheid over! Nu nog de gulle gaven van hetpubliek!"
Eenhart onder de riem!
Harry Sacksioni maakt zich klaar voor zijn laatste voorstelling in de KleineKomedie in Amsterdam. Morgen reist hij af naar de Arabische golfstaat Oman,om daar enkele optredens af te werken. Ook Japan zit in de pen. Sacksioniverheugt zich daar nu al op, het geeft hem een enorme kick dat mensen aanhet andere eind van de wereld zijn muziek willen horen. Vooral mensen, diemet hun gezondheid worstelen, draagt hij een warm hart toe. Daarom staathij bij optredens vaak via een directe lijn in contact met ziekenhuizen.Zo kunnen patiënten zijn live voorstelling mee beleven. Sacksioni hoopthen hiermee een hart onder de riem te kunnen steken. Zijn boodschap aande lezers van MLDS Report: "Ik wil graag iedereen, die lange tijdwordt behandeld voor een ernstige ziekte of die tijdenlang in het ziekenhuismoet liggen, ongelooflijk veel sterkte toewensen! Ik hoop er met mijn muziekaan mee te werken, dat er vooral meer aandacht komt voor jonge mensen meteen chronische MLDziekte! Zij hebben echt wat meer begrip nodig."
Wilt u meer weten over Harry Sacksioni en zijn muziek? Surf dan naar www.harrysacksioni.nl.