Bert Middelbos
BETUWE – Gitaarvirtuoos Harry Sacksioni staat vrijdag 27oktober voor de tweede keer op een podium in Meppel. In juli lag dat podium in het water van de Meppeler grachten en in oktober betreft dat het toneel van schouwburg Ogterop. Tijdens het Grachtenconcert van de tweede Donderdag Meppeldag onderbrak hij zijn vakantie op Ameland om samen met de Nijeveense groep Trust een zeer geslaagd optreden te verzorgen.
We spreken elkaar in zijn prachtige woning in de Betuwe. Midden tussen de appel- en peergaarden. Harry: “De formule om met een amateur-formatie een spontaan gezamenlijk programma te doen was nieuw voor me. Het bleek uitstekend te werken. Een dergelijk initiatief vind ik echt te gek. Er was veel publiek op afgekomen en de samenwerking met Trust bleek uitstekend te werken. Er gebeurden mooie dingen. Altijd als ik in Meppel ben valt me het enthousiasme en de eerlijkheid van de mensen op. Publiek in en om Meppel is ontvankelijk, open en zeer cultuurminnend. Tijdens een optreden zijn ze in staat met je mee te gaan, maar achteraf zijn ze ook eerlijk over de werkelijke prestatie. Vorig jaar had ik in Meppel de première met het programma City. De reacties aldaar geven een uitstekende, objectieve indicatie van het werkelijke niveau en waarde van de show.”
Binnenkort mag Sacksioni dus weer genieten van de Meppeler ontvankelijkheid. Deze zal hij moeten delen met nog vier virtuoze collega’s op gitaar. Samen met Erwin Java, Jan Kuiper, Digmon Roovers en Zoumana Diara spelen ze onder de werknaam Five Great Guitars het programma ‘Groove Masters’. Harry: “De samenstelling en het uitgangspunt van het gezelschap is iets veranderd. In het vorige programma wilden we een aantal verschillende muziekculturen laten samensmelten. Nu gaan we meer voor de groove, samen een lekkere swingende basis creëren waarop iedereen afzonderlijk zijn vaardigheden kan etaleren. We hebben een aantal voorstellingen achter de rug en dat heeft al regelmatig kippenvel opgeleverd. Anders dan voorheen heb ik helemaal het ‘bandjesgevoel’ weer terug.”
De komende tijd komt er veel nieuw Sacksioni-materiaal op de markt. De live-cd City, van zijn vorige programma is net uit en eind november verschijnt een dvd, samen met een boek. Harry: “Op een gegeven moment bood zich gewoon de mogelijkheid aan om een dvd te maken. Het is een soort documentaire geworden. Je ziet een solo-optreden van me met daar doorheen beelden van een ver verleden tot nu. Je ziet de hele evolutie van het jongetje Harry tot degene die ik nu ben. Het geeft een goed overzicht van mijn hele ontwikkeling, zowel mijn gitaarspel als mijn persoonlijke. Het is erg leuk om allerlei beelden terug te zien als één lange aha-erlebnis. Als ik het terug zie begrijp ik alleen niet zo goed dat men vroeger zo gek op mijn spel was. Dat is gelukkig wel zeer ten goede veranderd. Toch ben ik niet zozeer met het verleden bezig. De dvd is ook niet een document om een eventueel aanstaand einde van mijn carrière aan te kondigen, of zo. Er staat nog zoveel op stapel. Ik ben onlangs bijvoorbeeld gevraagd om een tour door Italië te doen.”
Tezamen met de overzicht-dvd komt een boek uit waarin Harry zelf allerlei anekdotes vertelt uit de afgelopen veertig jaar. Daar zitten ludieke, maar ook ontroerende verhalen tussen. Zoals het verhaal van de ring van Herman Brood. Harry: “Altijd als ik Herman tegenkwam zei hij op cynische toon ‘dag mijnheer Sacksioni’, alsof hij daarmee duidelijk wilde maken dat mijn wereld niet bepaald de zijne was. Tót het moment dat we samen in een talkshow van Hanneke Groenteman zaten. Ik mocht live in de studio een stuk van mezelf spelen en toen ik naar de conversatietafel terugkeerde keek Herman me ineens heel anders aan, schoof zijn horlogering van zijn vinger en deed hem om de mijne en zei ‘wat valt er nog te zeggen?’ Bij het afscheid zei hij ‘dag Sacksioni’. Ik had klaarblijkelijk de Brood-norm gehaald. En de ring heb ik nog steeds.”
Ook aardig is het verhaal dat Harry in zijn eigen file in Antwerpen stond. Voor zijn optreden in het plaatselijke Sportpaleis waren veel schoolkinderen uitgenodigd die allemaal met bussen naar de grote hal werden vervoerd. Harry zou aan het eind van de middag nog een generale repetitie met het orkest doen, maar kwam op weg er naar toe tussen de rijen bussen en auto’s te staan die allemaal naar het Sportpaleis gingen. De ontstane verkeerschaos leverde zenuwen en chagrijn op bij de plaatselijke politieagenten. En eenmaal vlakbij het sportpaleis aangekomen wilde Harry de file uitrijden om bij de achteringang van de hal te komen. De aanwezige agent ging echter totaal over de rooie. Harry werd in niet mis te verstane bewoordingen gesommeerd door te rijden. Hij heeft nog getracht de agent te wijzen op het metersgrote billboard met zijn naam en foto, maar de politieman werd alleen maar bozer en beet terug met ‘ja, dat kunnen we allemaal wel zeggen, doorrijden!!’.
Ontnuchterend is het verhaal dat een jonge Harry werd uitgenodigd op een gala van zijn platenmaatschappij Polygram in het Duitse Hamburg. Harry: “Ik wist dat één van mijn idolen, de componist Leonard Bernstein, de componist van onder anderen West Side Story, ook daar aanwezig zou zijn. Ik had aan één van de gastheren gevraagd om mij aan hem voor te stellen. Toen we achter zijn rug stonden en de Polygram-medewerker in kwestie mij aan hem voor wilde stellen draaide Bernstein zich om, bekeek me van top tot teen en zei ‘what time can you be in my room, boy?’ En als zo’n dvd en anekdoteboek nog niet genoeg is komt er in februari of maart nòg een dvd met boek uit. Het wordt een gitaarlesboek voor zowel beginnende als gevorderde gitaristen. Maar eerst kunnen gitaristen en muziekliefhebbers Sacksioni met zijn vier kompanen van Five Great Guitars live aanschouwen in de Meppeler schouwburg. Schouwburg Ogterop biedt de lezers van de Meppeler Courant een korting van maar liefst 50% aan op de originele toegangsprijs.
Meppeler Courant 20 oktober 2006