Harry Sacksioni. Toen ik samen met goede vriend Wout de brochure van het Stadstheater doorkeek zei deze naam mij eerlijk gezegd niets. Wout daarentegen wel en raakte dolenthousiast. Hij verzekerde mij dat ik het ook gaaf zou vinden. Ik ken Wout lang genoeg en wist daarom dat hij gelijk zou hebben.
Voor degenen die Harry Sacksioni (ook) niet kennen een korte introductie. Harry Sacksioni is een Nederlands gitarist. Hij speelde samen met Herman van Veen en heeft samen met hem muziek gecomponeerd voor bijvoorbeeld Alfred Jodokus Kwak. Later heeft hij een eigen methode ontwikkeld voor het bespelen van een gitaar. Mocht je je nog niets kunnen voorstellen, klik dan HIER.
De avond was een ode aan George Harrison, een van de beatles. Harry speelde dus veel muziek gecomponeerd door deze Beatle. Het was mooi, maar ik kende de helft niet. Na de pauze speelde hij echter muziek die ik wél kende. Harry Sacksioni is zo goed in wat hij doet en toch is er enorm veel ruimte voor interactie met het publiek. Zo was er een mevrouw die last had van haar keel en erg aan het hoesten was. Harry vroeg om zaallicht en vroeg of ze een glaasje water wilde. De mevrouw knikte en dus liep Harry gewoon het podium af en kwam een paar minuten later terug met een glaasje water. Dit geeft goed weer hoe de sfeer was tijdens de voorstelling en deze kleine dingen zorgden er uiteindelijk voor dat de voorstelling drie kwartier uitliep.
Gelijk had Wout zeker. Ik vond het fantastisch. Ik was aan het begin sceptisch over de voorstelling, want “Een show met alleen gitaar kan toch niet de hele avond leuk blijven.”. Ik had ongelijk en heb enorm genoten. Wout, bedankt voor het aanwijzen van de voorstelling en me overtuigen van het feit dat ik het leuk zou vinden. Ik hoop dat jij ook een leuke avond hebt gehad!
Bron: Theaterbuzzers