De dood van Ramses Shaffy heeft me aangegrepen. Ik reed op een Belgische snelweg toen het radioprogamma werd onderbroken voor een speciaal bericht. Bij de eerste woorden ‘In Amsterdam is de Nederlandse zanger en acteur…’, wist ik het al. En het greep me aan. Niet omdat het onverwacht gebeurde, want dat was het zeker niet, maar omdat een diepe zielsverwant en een eigenzinnig mens er niet meer is. Een man die ‘de essentie van het leven’, maar ook de levenskunst zelf, in zich mee- en uitdroeg. Ik heb Ramses in mijn leven slechts een aantal keren ontmoet, maar steeds was het hartverscheurend puur. Hij had een enorme energie en een sterk melancholisch vermogen om met een paar woorden een wereld te scheppen waarin je je meteen thuis voelde. Zowel op het podium als privé. Na iedere ontmoeting merkte ik dat ikzelf ook meer energie had.
Onze laatste ontmoeting – blijkt nu – was afgelopen jaar toen ik samen met de groep Alderliefste op zijn privé verjaardagspartijtje mocht optreden. We speelden Sammy, in een iets ander arrangement. Hij was breekbaar maar zoals altijd, met een enorme dosis levenskracht. Zittend op ‘zijn troon’ overzag hij zijn vrienden en onderging hij wat ze hem voorschotelden. Hij zei niet veel maar zijn gebaren en zijn ogen waren des te intenser en expressiever. Die middag werd Ramses’ bijzondere persoonlijkheid in mijn ogen nog meer bevestigd, op het moment dat hij zelf achter de piano ging zitten om iedereen al improviserend te bedanken. Zelfs mijn zoontje Lenno van 9 jaar raakte merkbaar ontroerd. Kippenvel.
Ramses’ bewondering voor, en verwondering over letterlijk alles dat het leven biedt, is eigenlijk al poëzie op zich. Zijn vertalingen daarvan in zijn liedjes zijn legendarisch geworden. En natuurlijk, zijn levenslust heeft hem uiteindelijk ook geveld. Maar heel graag had ik deze levenskunstenaar toch nog een aantal jaren ‘onder ons’ gehad. Al was het maar omdat iedereen hem het leven dat hij zo gulzig tot zich nam, zo gunde.
Hoog Ramses. ik kijk omhoog Ramses, ik hoop je ooit weer eens te zien…
Harry Sacksioni