Het is weer begonnen! Op het moment dat ik dit schrijf heb ik alweer een aantal solo optredens achter de rug: In Leiden (stond niet op de site aangegeven) deed ik op 1 ochtend 3 optredens achterelkaar in het kader van het middelbaar school initiatief genaamd KUNSTSHOT. Ik trad daar op voor zo’n 200 leerlingen per optreden. Allen tussen de 14 en 17 jaar.
Het eerste optreden begon ’s morgens om 9.30 uur ( de avond ervoor was alles al opgebouwd en heb ik ‘gesoundchecked’) en het laatste eindigde rond 14.00 uur. Hoewel ik er van te voren wel een beetje een hard hoofd in had – ik zag in mijn gedachten horden jongens en meisjes rumoerig en ongeïnteresseerd in de zaal zitten, allemaal met het meest onontbeerlijke speeltje van deze tijd in de hand (mobieltje), elkaar tijdens het optreden allemaal sms’end -, bleek het tegendeel waar! Ik heb genoten van dit jonge publiek, dat met grote toewijding en interesse en na ieder nummer een ovationeel applaus, mij deed blozen op het podium. Ik hoorde op een gegeven moment zelfs een meisje na afloop hardop verzuchten: ‘En ik dacht dat mijn vriend kon gitaarspelen…!
Nooit gedacht dat een man met een gitaar – die niet eens zingt – zo’n impact zou hebben op deze nieuwe generatie. Hier lust ik er meer van!
Daarna het eerste ‘reguliere’ optreden in het plaatsje Winsum dat schuin boven de stad Groningen ligt. Een klein theatertje, met maar 10 lampen en waar krap 200 mensen ingaan. Maar bij binnenkomst ’s middags, voelde het al oergezellig. De gehele 5 koppige ’theatercommissie’ was aanwezig om me allerhartelijkst te begroeten en mee te helpen mijn spullen te sjouwen naar het podium. Anders dan in de grote theaters, proef je in dit soort kleine gemeenten meteen een amicale sfeer. Ik werd zelfs uitgenodigd bij een van de commissieleden voor het optreden thuis te komen eten…
Het zal je niet verbazen dat het optreden, mede daardoor, zeer geslaagd was. Veel reacties uit het publiek, met zeer prettige interacties tijdens de verbale delen van het optreden, waardoor ik op een goed moment zelfs een tweetal mensen op het podium haalde die lieten zien dat ze ook konden gitaarspelen! Na afloop bij de CD verkoop werden de gesprekken zelfs zeer persoonlijk, iets dat ik zeer waardeer. En dan zeggen ze altijd dat ‘die Groningers zo ijskoud zijn en hun gevoelens nooit tonen’!!!
Bij deze rechtgezet.
Een grandioos begin van het seizoen dus.
Ik mag hopen dat dit gegeven zich de gehele toer, tot en met mei zo doorzet. Ik voel me kiplekker, ben in prima conditie en ben daarbij ook met een aantal nieuwe stukken bezig die ik tijdens deze tournee voor het eerst aan het publiek zal laten horen. Kortom, de machine draait op volle toeren!
Graag tot bij een optreden!
Harry Sacksioni
PS: Een van mijn meest trouwe fans, Ina Stoter, die zelf in het uiterste puntje van de provincie Groningen woont, was bij het optreden in Winsum aanwezig en van haar is dan ook het foto verslag. (red.: kijk hiervoor op Pulling the strings-online )