Ten eerste wens ik iedereen die de afgelopen seizoenen mijn optredens heeft bezocht en ook die dat nog zullen doen, plus alle bezoekers van mijn site een weergaloos 2005 toe!
Zoals ieder jaar rond deze tijd neem ik op deze plek het afgelopen jaar nog even door en wat betreft mijn persoonlijke ervaringen en optredens kan ik niet anders zeggen dan dat ik samen met jullie, het publiek, weer vele mooie en bijzondere momenten heb mogen beleven en delen. De solo-optredens in de eerste helft van het seizoen waren voor mij zoals ik ze het liefste heb: goed op dreef met spelen en gelijkertijd een sterk contact met het publiek. Dat laatste zowel tijdens het spelen alsook verbaal tussen de nummers in.
Ook de Five Great Guitars tournee is zo langzamerhand wel één grote succes-story te noemen. Ondanks dat we binnen de groep even een, laten we zeggen ‘ongemakkelijke’ periode hebben gekend, heeft dit 1000 en 1 snaren-programma aan muzikale kracht en speelvreugde niets ingeboet. Met name het optreden in de Amsterdamse Kleine Komedie was een absoluut hoogtepunt.
Een aantal minpuntjes zijn er helaas wel te noemen: Het is me niet gelukt om de SACKSIONI METHODE af te krijgen en uit te brengen in 2004. Ik weet dat er velen op zitten te wachten dus dat is dubbel pijnlijk. En ook het Pulling The Stringsblad kent dit jaar voor het eerst een behoorlijke achterstand in het uitkomen ervan. En om nog even door te gaan: Ook mijn DVD met daarop centraal mijn solo-optredens, omgeven door een interview waarin ik terug ga naar verschillende periodes uit mijn muziekleven maar ook een inkijk geeft ‘achter de schermen’, heeft de november 2004 deadline niet gehaald. Maar ik kan gelukkig wel mededelen dat in alle voornoemde gevallen het ’technisch eindstadium’ bereikt is zodat ik met een gerust hart kan zeggen dat 2005 toch wel zeker het jaar zal zijn waarin al deze zaken zullen uitkomen cq de achterstand wordt weggewerkt.
Wereldwijd gezien is natuurlijk de immense catastrofe in Azië waarvan de beelden net als die van 11 september, voortaan in ieders geheugen gegrift zullen staan het meest trieste einde van een jaar dat je je maar kunt voorstellen. Het brengt zelfs het verschrikkelijke ‘Theo van Gogh drama’ met al z’n sociale en maatschappelijke beslommeringen en discussies – tijdelijk – tot stilte….
Voor dit nieuwe jaar staan wat mij persoonlijk betreft ook een aantal bijzonderheden te wachten. Zo zal ik, voor het eerst sinds precies 25 jaar(!), en ik weet dat er velen onder jullie zijn die hier altijd op hebben zitten wachten, weer een optreden doen met… HERMAN van VEEN! Hij wordt dit jaar op 14 maart 60 jaar en zal dit op die dag vieren met een speciaal programma in de Stadsschouwburg van zijn geboorteplaats Utrecht. Ik kijk er naar uit!!
Ook zal vanaf september 2005 het programma CITY! van start gaan dat ik samen doe met ‘de meest funky gitarist’ die ik ken: DIGMON ROOVERS en WIEKE GARCIA op o.a. percussie en keltische harp. Dit wordt echt cool! zoals mijn zoontje Lenno dat (nu al) modieus zegt.
En ik ben, hoewel ik zoals ik hier boven al schreef met een aantal zaken achterloop, toch ook al bezig met de voorbereidingen van een nieuwe CD met als werktitel THE ROARING CITY. Ik heb een groot aantal nieuwe composities geschreven die ik daar op wil zetten aangevuld met de composities die ik al had geschreven, nog niet op CD waren verschenen en allemaal met ‘De Roerige Stad’ te maken hebben: Bag Lady, Amsterdam Arena, Ataca (Een iets andere versie van Torredembarra), Iers Feest en het titelstuk The Roaring City. Op bijna al deze stukken zullen Digmon en Izak ook van de partij zijn! Ik moet voorzichtig zijn met m’n uitspraken maar het streven is om deze CD nog vòòr de CITY! tournee uit te hebben…. (Overigens loop ik ook met het idee om deze CD live op te nemen en dan zal ie natuurlijk pas aan het eind van die tour uitgebracht kunnen worden).
En natuurlijk zal ik ook in 2005 mijn ambassadeursschap voor de stichting Pallieter, die zich inzet voor ongeneeslijk zieke kinderen, met heel veel graagte invulling even.
Ik wil eindigen met de hoop uit te spreken dat iedereen het komende jaar nog meer het besef van zijn/haar eigen innerlijke kracht leert kennen om daarmee juist al het mooie en goede uit zichzelf te halen. Een beter en krachtiger tegenwicht om de dwalers in onze maatschappij het hoofd te bieden, ken ik niet!
PS: En als het even kan Giro 555…..
Harry Sacksioni