Het heeft even geduurd maar vanaf 24 mei 2012 is Harry’s nieuwste (dubbel) cd via de nieuwe webshop te koop! Net na het laatste optreden van zijn tournee While my guitar gently weeps dat nagenoeg overal uitverkocht was, brengt Nederlands gitaarvirtuoos Harry Sacksioni de gelijknamige dubbel-cd uit. Deze studio uitgave bestaat uit één cd met uitsluitend Beatles-bewerkingen en één cd met Harry’s overige favoriete nummers uit de jaren ’60, ’70 en ’80. In totaal bevat de box 32 nummers.
De nieuwe cd zal verkrijgbaar zijn in een geheel vernieuwde webshop! Hierin is het mogelijk om producten in het winkelwagentje met iDeal af te rekenen, maar natuurlijk blijft ook de mogelijkheid bestaan om de betaling over te maken.
Met zijn bekende ‘drie partijen techniek’ (het gelijkertijd spelen van bas, akkoorden en melodie) lijkt Sacksioni op deze twee cd’s het onmogelijke klaar te spelen. Op de Beatles cd speelt hij klassiekers als Eleonor Rigby, Drive my car, Lady Madonna, Penny Lane en Blackbird op één gitaar en toch laat hij bijna alle partijen horen van de originele versies. Ook beroemde ballads als Something, Julia, Girl, In my life en Here comes the sun ondergingen de ‘Sacksioni-touch’. Omdat de tournee begon als een ode aan de toen 10 jaar geleden overleden George Harrison heeft Harry ook op deze cd een aantal extra nummers van deze ‘stille’ Beatle gezet: While my guitar gently weeps, If I needed someone en Piggies.
Op de tweede cd staat een groot aantal pop-favorieten die een bepaalde rol in Sacksioni’s leven speelden. En zijn smaak blijkt zeer divers. Als 11-jarig gitaristje was hij bijvoorbeeld gek van The Shadows, vandaar een – superswingende – versie van Hank B. Marvin’s Nivram. In zijn jeugd draaiden zijn ouders vaak platen van Frank Sinatra. Dit resulteerde in een zeer eigenzinnige en jazzy versie van Cheek to cheek. Tussen zijn 12de en 20ste jaar bleek hij zelfs een grote voorkeur voor Amerikaanse zomerhits te hebben. Daarvan getuigen desondanks smaakvolle versies van What a day for a daydream, Summer in the city en In the summertime. FleetwoodMac is vertegenwoordigd met Never going back again, Alan Parsons met Old and Wise, Jefferson Airplane met Embryonic Journey, de symphonische rockgroep Yes met The Clap en Queen met Killer Queen.
Evenals tijdens zijn optredens koos Harry er voor om tevens een aantal eigen ‘klassiekers’ op te nemen: Alfred J. Kwak’s titelstuk Spetter, Pieter, Pater, het meesterlijke Anji – met in het improvisatie gedeelte een schitterende bewerking van ’t Wilhelmus – , de traditional Scarborough Fair en het verstilde Blos.Om het feest compleet te maken nodigde Harry voor een viertal nummers bevriende muzikanten uit: mandoline speler Marten Scheffer (Girl, Norwegian Wood en In the summertime). Percussioniste Janneke van Heeswijk (Blackbird, Norwegian Wood, Julia en In the summertime) en contra-bassist (tevens opname-technicus) Jaap Berends (Julia en In the summertime).
Release: 24 mei 2012.
Vanwege de grote belangstelling start vanaf 1 september 2012 tevens de succes reprise solo tournee van While my guitar gently weeps in alle theaters van Nederland, die doorloopt t/m mei 2013.
Muziekjournalist, samensteller en producer Imme Schade van Westrum over Harry´s nieuwe cd While my guitar gently weeps:
Je moet anno 2012 van goede huizen komen voor een nieuw Beatle-songboek. Dat komt Harry natuurlijk, al lijkt het wel dat alles is uitgeprobeerd met dit stalen repertoire, tot op het gênante af. Maar dit keer niet, ik heb de afgelopen 30 jaar niet zo’n treffende instrumentale Beatle collectie gehoord als deze weloverwogen ode aan Harrison, Lennon & McCartney. De teksten zingen stilletjes mee in de vlijmscherpe en stuk voor stuk gepassioneerde en verrassende interpretaties. Opeens hoor je weer waarom die overbekende songs in den beginne gitaar-songs zijn. Wat een heerlijke en fascinerende weg terug naar de ‘Naked Beatles’.
De mensen:
Voor een viertal nummers nodigde Harry op deze cd een aantal gastmuzikanten uit.
Janneke van Heeswijk |
Marten Scheffer |
Jaap Berends |
 Wat je noemt een duizendpoot! Een zeer gedreven muzikante. Speelt drums, alle soorten percussie, gitaar, bas, sitar en zingt ook nog eens. (Niet op deze cd…) Voor Harry’s cd speelt ze sitar op Norwegian Wood, cachon op Blackbird, shakers en kleine percussie op In the summertime en tubes op Julia.www.jannekevanheeswijk.nl |
 Mandolinespeler Marten Scheffer is natuurlijk een ‘oude bekende’ want hij speelde al in een groot aantal programma’s en op de meeste cd’s van Harry. Ook Marten bespeelt – buiten de mandoline – nog meer instrumenten waaronder viool, contrabas en gitaar. Hoewel hij in het dagelijks leven Professor Dr. in het water kwaliteit management is, kwam hij na Harry’s telefoontje meteen naar de studio om een aantal nummers op mandoline mee te spelen. Hij is te horen op Girl, Norwegian wood en In the summertime.www.martenscheffermusic.com |
 Jaap Berends is zowel muzikant als technicus. Met hem nam Harry ook de cd van het drieluik Tijdgeest op, de cd Adrenaline en nu dus ook deze cd. Buiten een zeer goed technicus is Jaap een zeer begaafd gitarist en contrabas speler. Als muzikant is hij op While my guitar gently weeps met de contrabas te horen in het nummer Julia.www.jaapberends.nl |
De fotografen:
Frans van Viegen |
Anous |
Hans Geuzebroek |
 Combineert zijn passies voor mensen en muziek in beelden. Besteedt tijd aan het maken van contact, houdt niet van half werk en neemt geen genoegen met een enkel beeld. Blijft op zoek naar andere, voor hem vernieuwende visualisatie vormen. www.vanviegenfoto.nl |
 Heeft haar vakopleiding afgerond en heeft zich gespecialiseerd in theater fotografie met een passie voor muziek, dans en cultuur. Zeer veelzijdige en enthousiaste fotografe. www.takeapicture.nl |
 Hans is eigenlijk hobby fotograaf en helpt af en toe in een Zaans theater. Tijdens Harry’s optreden fotografeerde hij en zond het resultaat naar Harry. Een daarvan gaf zo goed de sfeer van het optreden weer dat Harry deze foto zowel voor de site als ook voor de cd koos! |