Harry Sacksioni: While my guitar gently weeps (recensie)
Vanavond spurtte ik me om acht uur naar het Koningstheater om Harry Sacksioni te zien optreden. Ik kende hem nog helemaal niet en de muziek die hij die avond ging spelen, een ode aan George Harrison, kende ik eveneens niet goed. Ik ging dus blanco de zaal in. De zaal was helemaal uitverkocht, net als bij bijna alle andere optredens. Toevallig was er nog een plekje over van een vriend van een stel die niet meekon. Op het podium stonden vier akoestische gitaren. Spelend kwam hij op. Alles speelde hij zonder begeleiding. De man naast me, die duidelijk fan was,...