OIRSCHOT – Harry Sacksioni en Emiel van Dijk traden op 26 januari op in De Enck met The City Talent Tour. In zijn nieuwe programma ‘The CITY! TALENT TOUR’ biedt gitarist Harry Sacksioni ruimte aan de beste plaatselijke gitarist en in Oirschot is dat Emiel van Dijk. Deze gitaarvirtuozen traden zowel solistisch als in samenspel op begeleid door Digmon Roovers.
Harrie Sacksioni blijkt een gezellige verteller te zijn die geanimeerd onder woorden kan brengen hoe een gitaar bespeeld dient te worden. Daarbij vertelde Sacksioni hoe hij geïnspireerd raakt door dagelijkse gebeurtenissen die hem op de een of andere manier pakken. Een voorbeeld is ‘Baglady’, een nummer dat hij componeerde toen hij in de Verenigde Staten was en hij daar een bedelaarster zag. Zo’n vrouwtje heeft helemaal niets, de enige bezittingen die zij heeft draagt zij bij zich in een tas (bag). Dat greep hem zo aan dat hij daar een muziekstuk op componeerde. Het resultaat mocht er zijn, het was grandioos en pakkend. Hij had zo meer van die momenten waarbij hij in Afrika een puur Nederlands aandoend stuk schreef en dat terwijl hij in Nederland een typisch Afrikaans stuk schreef. Dit laatste stuk had hij geschreven voor een Afrikaanse vriend en heeft daarom het stuk ook naar hem ‘Zoumana’ genoemd. In zijn programma kwamen nog vele landen aan het gehoor voorbij. Van Zuid-Amerikaanse tot Keltische muziek. De Keltische muziek ligt Sacksioni het best, hier komt hij zeker goed tot zijn recht getuige het muziekstuk “Iers Feest”. Arrangeren is ook een sterk punt van hem. Van enkele popsongs zijn schitterende variaties ten gehore gebracht.
Killer Queen
Het meest indrukwekkende werk was wel de bewerking van ‘Killer Queen’. In dit stuk kwam het vuurwerk en de passie van de schrijver Freddy Mercury briljant tot uiting. Met vliegensvlugge vingerzettingen en krachtige en meeslepende akkoorden kreeg Sacksioni de zaal muisstil en in opperste vervoering en het publiek bedankte hem met een oorverdovend applaus. Met Digmon Roovers vormde Harry Sacksioni een fantastisch duo. Ogenschijnlijk leek Roovers een invulling voor het baswerk maar niets is minder waar als later na de pauze blijkt dat het duo een virtuoos samenspel laat zien en horen, waarin Roovers zijn vingervlugheid en accuratesse op een basgestemde akoestische gitaar laat horen. Fantastisch. Plaatselijk talent Emiel van Dijk kreeg voor de pauze zijn kans om het publiek met zijn toonkunst te vermaken. Dat hij daar uitstekend in slaagde was duidelijk aan het enthousiasme van het publiek te merken. Hij opende met een solistisch eigen werk dat kracht en souplesse uitstraalde. Een goed stuk dat boeide tot het einde. Hierna kwamen de andere twee gitaristen erbij. Emiel van Dijk heeft een knappe prestatie neergezet in het samenspel ondanks dat er slechts een middagrepetitie heeft plaatsgevonden.
Jazz
Hoe anders was dat met Sacksioni deze virtuoos moest een veer laten, het was slechts een kleine smet op het optreden, dat verder grandioos was. Waarin de meester zelfs een heel klein meisje op zijn gitaar liet spelen wat erg vertederend overkwam. Met de 59 jaar die Sacksioni reeds telt is de speeltechniek nog niet aan sleet onderhevig. In de Foyer vertelde hij enthousiast over zijn beleving van de muziek: “Je speelt niet maar je beleeft de muziek en dat is de basis voor veel mooie dingen op de gitaar.” Op de vraag of Sacksioni zijn eigen naam is kwam hij tot een typisch gesprek: zijn vader heet Sacksioni en hijzelf is half Joods. Wat weer leidde tot het oorlogsleed dat zijn ouders is overkomen. “Ik droomde er altijd van. Hoewel ik het zelf nooit meegemaakt heb, tot het moment dat ik er een stuk over componeerde, het is als het ware of ik het van mij afschreef. Daarna heb ik nooit meer over nare oorlogsjaren gedroomd”. Op de vraag waarom hij niet op elektrische gitaren speelt en waarom hij geen jazz speelt, zegt Sacksioni: “Voor Jazz moet je om dat te kunnen brengen voor publiek, altijd in goede doen zijn. Alle technieken moet je dan in huis hebben en complete muziek spelen; dat is heel moeilijk. Ik heb daar niet voor gekozen, ik heb gekozen voor dit genre en dat gaat mij goed af.” Al met al een genoeglijke ontspannende voorstelling met genoeg virtuositeit en dynamiek, waarbij een compliment gegeven dient te worden aan de man van de techniek.
Bron: Het Weekjournaal
Tekst: Harrie de Wijs