Een letterlijk fenomenale avond, afgelopen 12 februari in het Concertgebouw. Vier gitaarfenomenen deelden samen het podium in het Concertgebouw van Amsterdam. Meestergitarist Harry Sacksioni stond op het podium samen met twee jonge aanstormende talenten in de gitaarwereld: de Nederlandse Lаrs ԁе Rіјсk en de Australische Joe Robinson. Daarnaast stond de Frans-Algerijnse gitarist Pierre Bensusan op het podium: in 2008 werd hij door het blad Guitar Player Magazine uitgeroepen tot Best World Music Guitar Player.
Harry Sacksioni opende de avond met een aantal schitterende stukken van zijn nieuwe cd en theaterprogramma ‘Adrenaline’ afgewisseld met oude composities. Hierbij onder andere zijn bewerking van Killer Queen, Stoute Schoenen, Zoumana en het titelnummer Adrenaline op de vier-snarige tiple. Ook zijn compositie Geland deed het prachtig in de akoestiek van deze zaal. Harry was zo op dreef dat hij zelfs het geïmproviseerde middendeel van het ‘oude nummer’ Anji van vele nieuwe impulsen voorzag.
Lаrs ԁе Rіјсk had al eerder het podium met Harry gedeeld tijdens de City! Talents Tour. Hierna heeft hij furore gemaakt op de Nederlandse televisie door in de finale terecht te komen van Holland’s got Talent. In het concertgebouw liet hij zien dat hij niet voor niets zo ver is gekomen.
Leeftijdsgenoot van Lаrs, Joe Robinson werd in Australië winnaar van een soortgelijke talentenjacht op televisie. De winnaar van Australia’s got talent wist met zijn enorme technische begaafdheid en een flinke portie lef het publiek te boeien. Eigenlijk is hij een adept van mede landgenoot Tommy Emmanuel, maar deze Joe weet op zijn jonge leeftijd toch al iets extra’s aan zijn spel toe te voegen.
Na de pauze wist Pierre Bensusan de sfeer volledig te veranderen. Deze begaafde gitarist met zijn composities bestaande uit prachtige harmonieën, vulde het concertgebouw met de bijna lieflijke maar ook spannende klanken van de wereldmuziek. Ook hij is een componist pur sang, met eigen ideeën en een eigen atmosfeer. (Hij had overigens naast zich op de grond een ventilatortje staan dat zijn hele optreden op z’n gezicht stond gericht. Het deed de technicus van die avond tijdens de soundcheck uitroepen: ‘Het moet toch niet gekker worden!’)
In de laatste nummers van de avond kwamen de verschillende stijlen van de gitaristen samen in een aantal composities van Harry. Eerst een duet van Joe en Harry. De uitstekende blues-improvisaties van Joe kwamen goed tot hun recht tijdens deze zeer swingende versie van Doris’ day. Daarna sloten Lаrs en Pierre zich bij hen aan en zette Harry Brasilian Affair in, dat de vier naar een bijna ‘orgastisch’ einde wisten te spelen.
Omdat het voor het 1400 koppen tellend publiek nog steeds niet afgelopen mocht zijn kwamen de vier gitaristen terug op het podium, om met een van Harry’s meest verstilde nummers, het melancholische Uitgespeeld, gezamenlijk de avond af te sluiten.
En het werd weer rustig in Amsterdam…
Foto’s: Walter Goyen, 2010 (http://www.h4p.com)